- furkot
- ♂, Р. \furkotu 1. шум, гудение ň;2. (trzepotanie) трепыхание ň, хлопанье ň* * *м, Р furkotu1) шум, гуде́ние n2) (trzepotanie) трепыха́ние n, хло́панье n
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
furkot
Смотреть что такое "furkot" в других словарях:
furkot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. furkotocie {{/stl 8}}{{stl 7}} dźwięk wydawany przez skrzydła lecących ptaków, pracującą głośno maszynę, odgłos powiewających i trzepocących na wietrze tkanin (np. flag, proporców itp.) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
furkot — m IV, D. u, Ms. furkotocie, blm «dźwięk powstający przy silnym uderzaniu skrzydłami przez ptaki w czasie lotu, przy poruszaniu się tkaniny pod wpływem wiatru, przy głośnym działaniu maszyny itp.; furkotanie, łopot, warkot» Furkot ptasi. Furkot… … Słownik języka polskiego
furkotać — ndk IX, furkotaćoczę (furkotaćocę), furkotaćoczesz, furkotaćocz, furkotaćał «wydawać furkot; poruszać się z furkotem; furczeć» Furkoczą proporczyki. Nakrochmalone spódnice furkoczą w tańcu. Furkotać spódnicami. Ptaki odleciały furkocząc… … Słownik języka polskiego
skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… … Słownik języka polskiego
